Genel Bilgiler

Kırklareli İlçeleri

Merkez : Kırklareli merkezinin 23 mahalle, 4 belde ve 41 köyü bulunmaktadır. 2011yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre toplam nüfusu 87.798 olup, bunun 66.226’sı şehir merkezinde 21.572’si de köy ve beldelerde yaşamaktadır. Beldeler; İnece (2.046 kişi), Kavaklı (3.445 kişi), Üsküp (2.772 kişi) dir. Yüzölçümü 1.604 km2, denizden yüksekliği 203 m.dir. Merkez’de karasal iklim hakim olup, buna bağlı olarak yazlar sıcak, kışlar ise soğuk ve zaman zaman karlı geçmektedir. Yaz ve kış mevsimleri arasında sıcaklık farkı yüksektir. Kırklareli’nin ekonomisi genelde tarıma dayanmaktadır. Ancak son yıllarda İstanbul sanayisinin Trakya’ya yönelmesi neticesinde, yörede önemli sanayi tesisleri faaliyete geçmiş bulunmaktadır. Pınarhisar : Kırklareli’nin doğusunda yer alan İlçe, İl merkezine 30 km mesafede bulunmaktadır. Pınarhisar, 1368 yılında I.Sultan Murat yönetiminde, Gazi Mihal tarafından Bizanslılar’dan alınmıştır. 1877-78 yıllarında çıkan Osmanlı-Rus savaşında işgale uğrayan yerler arasında Pınarhisar da vardır. Balkan Savaşının büyük bir bölümü Pınarhisar bölgesinde geçmiş ve 1912 yılında Bulgarlar burayı işgal etmiştir. Büyük bir vahşetin yaşandığı işgal dönemi 21 Temmuz 1913’ de, Pınarhisar’ın geri alınması ile son bulmuştur. I. Dünya Harbinden sonra, 25 temmuz 1920 de bu kez Yunanlılar Pınarhisar’ı işgal etti. 8 Kasım 1922 tarihinde düşmandan geri alınan Pınarhisar, Kırklareli’ne bağlı bir bucak iken, 1911 yılında ilçe olmuş, ancak 1915 tarihinde tekrar bucak haline getirilmiştir. Pınarhisar daha sonra 1953 yılında yeniden ilçe statüsüne kavuşmuştur. İlçe’nin yüzölçümü 581 km2, denizden yüksekliği 192 m.dir. Yazları kurak ve sıcak, kışları ise yağışlı ve soğuktur. Yıllık yağış oranı 792 kg ’dır. İlçe’nin kuzey kesimleri 500-600 metreyi bulan tepeler ve kayalıklarla şekillenmiştir. Yer yer ormanlık alan mevcut olup, İlçe’ye bağlı 3 belediye, 13 köy ve ilçe merkezinde 4 mahalle bulunmaktadır. 2011yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre toplam nüfusu 19.699 olarak belirlenmiş olup bunun 10.789’u İlçe merkezinde, 8.910’sı da belde ve köylerinde bulunmaktadır Beldeleri Kaynarca (2.804 kişi), Yenice (1.430 kişi) dir. Vize : Vize; eski Kırklareli – İstanbul yolu üzerinde bulunmakta olup, Tekirdağ’ın Saray İlçesi ile İstanbul’a sınır komşusudur. 1368 yılında Türkler’in eline geçen Vize, 1912 yılında yapılan Balkan Savaşı’nda Bulgarlar’ın, 10 Ağustos 1920 tarihinde yapılan Sevr Antlaşması ile de Yunanlılar’ın eline geçti. Kurtuluş Savaşı’nı müteakip 01 Kasım 1922 yılında kurtarılan Vize, 1923 yılında ilçe ve belediye olarak teşkilatlandırılmıştır. Vize Yıldız Dağları’nın Ergene Ovası’na birleştiği yerde kurulmuş olup, yüzölçümü 1.119 km2dir. Deniz seviyesinden yüksekliği 180 metre olan İlçe’nin 2011yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre toplam nüfusu 28.611 olup, bunun 12.317’i ilçe merkezinde, 16.294’i ise belde ve köylerde yaşamaktadır. İlçe’de 23 köy, 1’i ilçe merkezi olmak üzere 4 belediye, toplam 27 yerleşim merkezi bulunmaktadır. Beldeleri Çakıllı (2.282 kişi), Kıyıköy (2.041 kişi), Sergen (1.601 kişi) dir. Pehlivanköy : D.100 karayoluna 20, İl merkezine 62 km mesafede bulunan Pehlivanköy İlçesi’nin kuruluş tarihi kesin olarak bilinmemektedir. Türkler’in Rumeli’ye geçişi ile birlikte, yörenin Osmanlı topraklarına katılması sonrasında iskanın hızlandığı anlaşılmaktadır. İlçe merkezi ve bağlı köylerde oturan halk, genel olarak 93 Harbi denilen 1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı sonrasında, Balkanlar’dan göçmen olarak gelip yerleşmişlerdir. 1958 yılında ilçe statüsüne kavuşan Pehlivanköy, engebesiz ve düz bir arazi üzerine kurulmuştur. Deniz seviyesinden yüksekliği 25 m olup, yazları sıcak ve kurak, kışları ise soğuk ve yağışlıdır. 2011yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre toplam nüfusu 4.308 olup, bunun 1.949’u ilçe merkezinde, 2.359’u da köylerinde yaşamaktadır. İlçee’nin 8 köyü bulunmakta beldesi bulunmamaktadır. Demirköy : Kırklareli’nin Karadeniz sınırında bulunan Demirköy İlçesi İl merkezine 74 km. mesafededir. 1369 yılından önce Bizans hakimiyetinde olan Demirköy, Sultan I. Murat Hüdavendigar zamanında Osmanlı topraklarına katılmıştır. 1914 yılına kadar Vesilhos Şehrine bağlı Samokofçuk isimli nahiye merkezi iken, Balkan Savaşı sırasında Vesilhos’un Bulgaristan’da kalması üzerine ilçe merkezi haline getirilmiş ve adı “Demirköy” olarak değiştirilmiştir. 27 Temmuz 1920 tarihinde Yunan işgaline uğrayan İlçe, 11 Kasım 1922 de kurtarılmıştır. Yüzölçümü 945 km2, rakımı 300 m. olan İlçe’nin genel bitki örtüsü ormanlıktır. Orman ağaçları başta meşe ve kayın olmak üzere çeşitlilik göstermektedir. İlçe Karadeniz ikliminin etkisinde olmasına rağmen, yazları sıcak ve kuraktır. Yıllık ortalama 1000 mm3 olan yağışlar bahar ve kış aylarında daha çok görülür. 2011yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre Demirköy’ün nüfusu 8.750’dir. Bu nüfusun 3.768’i ilçe merkezinde, 2.117’i İğneada Beldesinde ve 4.982’ si de köylerde yaşamakta olup, toplam 15 köyü bulunmaktadır. Demirköy ilçesinde 1 adet belde bulunmaktadır. O da İğneada Beldesi’dir. Kofçaz : Kırklareli’nin kuzeyinde, İl merkezine 26 km. mesafededir. Kofçaz, Istranca (Yıldız) Dağları’nın eteklerine yerleşmiş, ormanlık alanların ortasında yeralmaktadır. 1369 yılında Osmanlı topraklarına katılan İlçe’nin, ne zaman kurulduğu kesin olarak bilinmemektedir. Cumhuriyet’in ilk dönemlerinde “Keşirlik” adıyla nahiye merkezi olarak idari taksimatta yerini almış ve 1959 yılında da Kofçaz adıyla ilçe olmuştur. Kofçaz, merkez Belediyesi ile bağlı 16 köyü ve 2 mahallesi bulunmaktadır. Genel olarak dağlık ve engebeli bir arazi yapısına sahip olan İlçe’nin yüzölçümü 471.500 dekar olup, rakımı 640 m.dir. İlçe arazisinden doğan dereler birleşerek Kayalı Barajını beslemektedir. Tipik karasal iklim hakimdir. Kışlar soğuk ve yağışlı, yazlar ise sıcak ve esintilidir. 2011yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre toplam nüfusu 3.001 dır. İlçe merkezi 886, köyleri toplamı da 2.115’ dir. iş imkanlarının yetersizliği nedeniyle sürekli göç vermektedir. Belde bulunmamaktadır. Lüleburgaz : Lüleburgaz 1361 yılında, Sultan I.Murat tarafından ele geçirilerek, Osmanlı topraklarına katılmıştır. 29 Ekim l9l2 tarihinde Bulgarlar, I.Dünya Savaşı sonrasında önce Fransızlar, daha sonra Yunanlılar tarafından işgal edilen Lüleburgaz, 8 Kasım l922’de düşman işgalinden kurtarılmıştır. 2011yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre toplam nüfusu 136.783 olup, bunun 103.723’ü İlçe merkezinde, 33.060’ü ise belde ve köylerinde yaşamaktadır. 30 köyü, 1’i ilçe merkezi ve 5 belde olmak üzere toplam 36 yerleşim merkezi bulunmaktadır. Beldeler Ahmetbey (4.212 kişi), Büyükkarıştıran (5.756 kişi), Evrensekiz (2.904 kişi), Kırıkköy (1.877 kişi), Sakızköy (1.420 kişi) dir. Düz ve verimli topraklar üzerinde yer alan İlçe’nin yüzölçümü 98.400 Ha. olup, arazisi Ergene ve kolları ile sulanmaktadır. İklimi genellikle yazları sıcak ve kurak, kışları ise soğuk ve yağışlı geçer. Babaeski : D.100 karayolu üzerinde ve İl merkezine 37 km mesafede bulunan Babaeski, 1362 yılında I. Murat zamanında Bizanslılar’dan teslim alınmıştır. İsmi önceleri Baba-i Atik iken, Fatih Sultan Mehmet’in ilçeyi ziyaretinden sonra, Babaeski ismiyle anılmaya başlandığı rivayet edilmektedir. 1919 yılında Yunanlılar tarafından işgal edilen Babaeski, 9 Kasım 1922 tarihinde kurtarılmış ve 1924 yılında ilçe olmuştur. Oldukça düz bir arazide yer alan ve yüzölçümü 65.200 hektar olan İlçe’nin akarsularını Ergene ve kolları oluşturmaktadır. İkilimi ılıman kara iklimidir. 2011yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre toplam ilçe nüfusu 51.249 olup, bu nüfusun 29.342’u ilçe merkezinde, 21.907’sı ise belde ve köylerde yaşamaktadır. İlçe’de 31 köy, birisi ilçe merkezi olmak üzere 5 belediye ve toplam 36 yerleşim merkezi bulunmaktadır. Beldeler Alpullu (2.577 kişi), Büyükmandıra (3.688 kişi), Karahalil (2,282 kişi), Sinanlı (1.489 kişi) dir.

Kırklareli Ulaşımı

Denizyolu : Kırklareli Demirköy ilçesi Kıyı köy ve İğne ada Kasabaları, Karadeniz kıyısında bulunmakta, doğası, kumsalı, denizi, limanı, ormanı ve gölleri ile görenleri büyüleyecek güzellikleri barındırmaktadır. Bu bölgeye deniz seferleri bulunmamakta, ancak özel deniz araçlarıyla ulaşım mümkün olabilmektedir. Demiryolu : İstanbul-Edirne demiryolu; İl sınırlarımıza Lüleburgaz İlçemizden girer, Babaeski İlçemizden devam ederek Pehlivanköy İlçemizden İl sınırlarımızı geride bırakır ve Edirne İl sınırları içerisine girer. Ayrıca İstanbul-Edirne demiryolundan Büyükmandıra Kasabasından ayrılan bir demiryolu da Kırklareli İl merkezine kadar gelmektedir. Ancak bu yol 1970’li yıllara kadar yolcu taşımacılığında kullanılmakta iken, bu gün yolcu taşımacılığında kullanılmamaktadır. Karayolu : Kırklareli‘nden karayoluyla İstanbul, Ankara, Bursa, İzmir, Antalya gibi büyük şehirlere her gün otobüs seferleri mevcuttur. Ayrıca 7 İlçeye de minibüs seferleri bulunmaktadır. Kırklareli’nin Bulgaristan’a açılan Dereköy Sınır kapısın İl sınırları içerisinde olup, bu ülkeye ulaşım da kara yolu ile gerçekleştirilmektedir.

Kırklareli Yeryüzü Şekilleri ve Bilgileri

Dupnisa Mağarası : [Mağara] , Şeytan Dere (Babaeski Deresi) : [Nehir] , Lüleburgaz Deresi : [Nehir] , Soğucak Deresi : [Nehir] , Istranca Dağları : [Dağ] , Teke Deresi : [Nehir] , Ergene Nehri : [Nehir] ,

Kırklareli tarihçesi